sobota, 8 lutego, 2025
SeoHost.pl
Strona głównamainBlogiPamiętajmy o Kolegach

Pamiętajmy o Kolegach

Opublikowane

31 sierpnia br. w Dniu Solidarności i Wolności członkowie Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym Oddział Wojewódzki w Jarosławiu oddali hołd, zapalili znicze na grobach i odmówili modlitwę za zmarłych Kolegów: śp. Waldemara Mikołowicza (Nowy Cmentarz), śp. Andrzeja Mazurkiewicza i śp. Pawła Niemkiewicza (Stary Cmentarz). Uczciliśmy również Kapelana ,,Solidarności” ks. Jerzego Popiełuszkę (pomnik w Opactwie). W delegacji znaleźli się: Bogusław Cichy (wiceprzewodniczący SORwSW), Ryszard Bugryn, Krzysztof Mruk i Andrzej Zgryźniak.

Wieczne odpoczywanie, racz im dać Panie…..

Biogramy z ENCYKLOPEDII SOLIDARNOŚCI

Waldemar Mikołowicz, ur. 4 I 1938 w Rawie Ruskiej (obecnie Ukraina). Ukończył Technikum Chemiczne w Jarosławiu (1956) oraz Technikum Ceramiki Budowlanej w Krotoszynie (1965).

1957-1981 pracownik Przedsiębiorstwa Terenowego Ceramiki Budowlanej w Jarosławiu (od lat 70. Rzeszowskie Przedsiębiorstwo Ceramiki Budowlanej Oddział w Jarosławiu), 1976-1978 nauczyciel zawodu w Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu, 1979-1981 instruktor jazdy w Ośrodku Szkolenia Zawodowego Kierowców Ligi Obrony Kraju tamże, 1983-1992 na rencie, w 1985 pracownik Usługowej Spółdzielni Pracy w Jarosławiu. 1971 – X 1980 w PZPR.

Od VIII/IX 1980 współorganizator druku okolicznościowych plakatów i ulotek; uczestnik strajku w RzPCB. Od IX 1980 w „S”; organizator struktur „S” w RzPCB w Jarosławiu, Tarnobrzegu, Nisku, Mielcu, Rzeszowie i w Zjednoczeniu Przemysłu Ceramiki Budowlanej w Warszawie; współorganizator MKZ w Jarosławiu, członek Zarządu; od XII 1980 przewodniczący KZ w RzPCB, w VIII 1981 delegat na I WZD Regionu Rzeszów, członek ZR. 3 I – 20 II 1981 delegat MKR podczas strajku ustrzycko-rzeszowskiego (ochrona strajku). 12 XII 1981 zatrzymany za kolportaż prasy niezależnej, m.in. pisma „Wryj”.

13 XII 1981 internowany w Ośrodku Odosobnienia w Uhercach, od 24 IV 1982 w Nowym Łupkowie, od 3 VIII 1982 w Załężu k. Rzeszowa, od 28 VIII 1982 ponownie w Nowym Łupkowie, zwolniony 11 X 1982. Od XII 1982 uczestnik tajnych rekolekcji dla rolników w Krasiczynie. 1983-1989 uczestnik kolportażu wydawnictw podziemnych i emigracyjnych (m.in. Zbrodnia Katyńska w świetle dokumentów z przedmową W. Andersa, Londyn 1982). 27 X 1983 skazany przez Sąd Rejonowy w Przeworsku na 2,5 roku więzienia za gromadzenie i przechowywanie literatury niezależnej; w 1983 zwolniony na mocy amnestii, 4 XI 1983 Sąd Najwyższy uchylił postanowienie Sądu Rejonowego w Przeworsku. 1983-1989 członek Solidarności Walczącej, kilkakrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany, inicjator i organizator nielegalnego budownictwa sakralnego (kościoły w Jarosławiu: pw. Najświętszej Marii Panny Królowej Polski, Chrystusa Króla, Miłosierdzia Bożego, świątynie w Łazach Kostkowskich, Wólce Pełkińskiej i Pawłosiowie); organizator Mszy za Ojczyznę.

W 1989 członek KO w Jarosławiu. Z-ca prezesa Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym w Zielonej Górze. Współzałożyciel Zarządu Związku Stowarzyszeń Osób Represjonowanych (w 1990 członek Zarządu w Gdańsku). Od 1992 na emeryturze. W 1997 założyciel Oddziału Wojewódzkiego w Jarosławiu SORwSW, od 2004 prezes honorowy. Organizator budowy pomników ks. Jerzego Popiełuszki na terenie opactwa ss. benedyktynek (1994) i klasztoru oo. dominikanów w Jarosławiu (2004).

Wyróżniony Krzyżem Semper Fidelis (1999), honorową nagrodą Burmistrza Miasta Jarosławia w dziedzinie aktywności społecznej (2002), odznaką Zasłużony dla NSZZ „Solidarność” (2009), odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).

25 VIII 1982 – 17 XII 1987 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Przemyślu/p. III RUSW w Jarosławiu w ramach SOR krypt. Konspirator.

Agnieszka Skrzypek

Andrzej Tadeusz Mazurkiewicz, ur. 11 V 1963 w Jarosławiu, zm. 21 III 2008 w Warszawie. Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Wydz. Prawa (1989), doktorat (2005).

Po 13 XII 1981 członek lokalnej jarosławskiej organizacji podziemnej Polska Młodzież Walcząca. 1982-1989 wielokrotnie zatrzymywany (oskarżał funkcjonariuszy SB o blokowanie przyjęcia na wyższe studia). W 1985 założyciel nieformalnej grupy KPN w Jarosławiu, 1986-1988 szef Okręgu Rzeszowsko-Przemyskiego KPN; jako szef struktur KPN współpracownik RKW „S” w Rzeszowie i Solidarności Walczącej; 1988-1989 szef Obszaru Rzeszowsko-Przemyskiego KPN; od 1988 członek Rady Politycznej KPN; w VIII 1988 inicjator powołania Lokalnego Parlamentu Ugrupowań Niezależnych Ziemi Rzeszowskiej, w którego skład wchodziły: miejscowa KPN, Rzeszowski Oddział Solidarności Walczącej, Rzeszowski Komitet Oporu Rolników i „S” Ziemi Jarosławskiej; 1989-1991 szef Okręgu Rzeszowsko-Przemyskiego KPN. 1988-1994 współwydawca prasy niezależnej, m.in. „Pobudki”, „Gazety Polskiej” KPN, „Czarno na Białym”.

1991-1993 poseł RP z listy KPN, wiceprzewodniczący i członek rady programowej partii. 1994-2001 radny Miasta Jarosław, delegat na sejmik woj. przemyskiego. 1994-1997 wiceburmistrz Jarosławia. Autor i współautor wielu inicjatyw samorządowych; działał m.in. na rzecz powstania Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Jarosławiu. 1997-2001 senator RP z listy AWS, 2005-2008 z listy PiS.

Autor historycznych książek popularnonaukowych oraz powieści science fiction: Czarny Piotruś (1989), Piotr I, Katarzyna I – historia nieznana (1996), Upadek aniołów (1997), Anioły śmierci (1999) i Zemsta aniołów (2006). Autor kilkuset artykułów w prasie polskiej i zagranicznej.

Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2008).

12 V – 17 XII 1982 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Przemyślu w ramach SOR krypt. Wichrzyciele; 20 XI 1987 – 23 I 1990 przez p. III RUSW w Jarosławiu w ramach SOS krypt. Sieć; 15 III 1988 – 16 VI 1989 przez Wydz. III WUSW w Rzeszowie ramach SOR krypt. Pawilon.

Artur Brożyniak

Paweł Maria Niemkiewicz, ur. 23 XII 1960 w Przemyślu, zm. 21 V 2014. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierunek socjologia (1989).

W 1981 pracownik MKZ „S” w Jarosławiu, redaktor dwutygodnika związkowego „Do rzeczy”; korespondent prasowy podczas I KZD, współpracownik biuletynów i serwisów związkowych (AS, BIPS).

Po 13 XII 1981 współorganizator podziemnych struktur „S” w regionie, zaangażowany w działania wydawnicze i szkoleniowe; 1982-1985 student UJ, organizator ruchu wydawniczego („Tędy”, „Pogląd”, „Brulion”); w 1985 aresztowany, skazany na 1 rok więzienia za „rozpowszechnianie wydawnictw książkowych i broszurowych o treści zawierającej fałszywe wiadomości o stosunkach społeczno-politycznych i ustrojowych panujących w PRL, co mogło wyrządzić poważną szkodę interesom państwa”.

W 1989 uczestnik przygotowań do wyborów 4 VI, organizator prasy regionalnej i struktur związkowych. Członek Zarządu rzeszowskiego oddziału SDP, delegat na zjazdy tej organizacji (1989, 1990); członek KO Ziemi Jarosławskiej; w 1990 wicewojewoda przemyski.

Autor tomiku wierszy Wewnątrz wydanego przez bibliotekę „Miesięcznika Małopolskiego” (1988).

28 IV 1981 – 9 V 1981 rozpracowywany przez KW MO w Przemyślu w ramach SO krypt. Uzdrowisko; 23 VIII 1982 – 14 XII 1987 przez Wydz. III KW MO/WUSW w Przemyślu w ramach SOR krypt. Konspirator.

Michał Stręk

Jarosław na starych pocztówkachspot_img

Najnowsze na stronie

Wojna sądem nad światem?

Nie ma obecnie zdarzenia donioślejszego nad tę wojnę. Kilka wojen na świecie i wszyscy...

Pastorałka

Zmierzch się kładzie hen po polach,ciszę gra,pieśnią dzwoni mróz dokoła,bieli dach.Wschodzi gwiazdka Betlejemska,na niebie...

Cicha noc, Święta noc…

Kontemplując ową ciszę tu na emigracji przypomniały mi się słowa Phil Bosmana, otóż ludzie...

Mikołajki w Jarosławskich Podziemiach

Centrum Kultury i Promocji w Jarosławiu serdecznie zaprasza na wyjątkowe wydarzenie "Mikołajki w Podziemiach...

Więcej

Wojna sądem nad światem?

Nie ma obecnie zdarzenia donioślejszego nad tę wojnę. Kilka wojen na świecie i wszyscy...

Pastorałka

Zmierzch się kładzie hen po polach,ciszę gra,pieśnią dzwoni mróz dokoła,bieli dach.Wschodzi gwiazdka Betlejemska,na niebie...

Cicha noc, Święta noc…

Kontemplując ową ciszę tu na emigracji przypomniały mi się słowa Phil Bosmana, otóż ludzie...